Hologram

(audio)

Wieczność jest jak moment, bo ledwie krok stawiam,
a ślady stóp moich już trawą porosły.
Słowo z ust, a już myśl srebrną pajeczyną
ukryła ten drżący uczuć kalejdoskop.

Jeszcze wczoraj lato, a już dzisiaj zima.
Dzień, czy życie całe, minuta, czy miesiąc,
wszystko to jest teraz. I tak jestem w chwili,
niewinności pełne siwowłose dziecko.

Moment jest jak wieczność, bo bez końca czuję
miłość i tęsknotę, strach i uniesienie,
nicość moją, kruchość, duszy nieskonczoność,
radość, żal, niepokój, wszechświata cierpienie.

Odpowiedzi tysiąc, pytań jeszcze więcej,
pulsuje hologram tego co widoczne.
Ale siłę daje mi to co ukryte,
to co trudno nazwać tym słowem potocznym.

Nie wiem, nie rozumiem, wciąż szukam z natchnieniem,
jakby to istniało gdzieś w eterze boskim.
I tak mi wystarcza aby być muzyką,
poezją na kartce, chwilą, szeptem wiosny.