Powrót

Jak jaskrawa wizualizacja
Aura Twoja bielą żarzy się,
A ja czuję wtedy tak znienacka
Intensywność co porywa mnie
Jakby cząstka ta odżyła nagle,
Lekkomyślnie kiedyś zapomniana,
Integralna choć nienamacalna.
Byłam tak jak sparaliżowana...
Powrót duszy mojej marnotrawnej
Do korzeni mych, palących uczuć,
Sedna desperackich mych wędrówek,
Ostrych pytań, odkrywania, przeżyć,
Głębi nieustannej medytacji,
Mojej muzycznej improwizacji
Którą jestem, a bez niej mnie nie ma.
Stąd ta wdzięczność, więc rozumiesz teraz.